Zdjęcia: 5 minut 30 kiedy pobudka zagrała, grupa rezerwy szła do cywila … nie … nie to chciałam napisać ;DJeszcze raz …Godzina 5 minut 30 kiedy zadzwonił mój budzik … jak zawsze leniwie otworzywszy oczy i doszłam do jakże twórczego wniosku, że nie chce mi się wstać … ale jak trzeba to trzeba ... EDUKACJA wzywa !!!!!Czym prędzej zwlokłam się z łóżka … (z tym czym prędzej to może lekka przesada, bo wstanie zajęło mi jakieś 5 minut!) W końcu jednak dałam radę i oto o dziwo znalazłam się pod prysznicem … czyli w miejscu, gdzie mam największe „rozkminy”!Już od rana wiedziałam, że dzisiejszy dzień będzie inny … no taki jakiś niezwykły … ale czemu? Tego oczywiście nie wiedziałam!Pierwsze co sobie pomyślałam, to że będę musiała wyjść na zewnątrz, co wywołuje u mnie przeogromny lęk przed zimnem, wiatrem i chłodem … potem uświadomiłam sobie, że na pewno będzie jakoś szaro (w sumie to zapomniałam, że to już prawie wiosna … Zima wprowadziła mnie chyba w jakiś dziwny stan pesymizmu … a w pamięci ciągle mam zakodowany mroczny obraz ciemnej u licy, śnieg i mróz … brrrrr … życiowa tragedia) Wiedziałam też, że będę musiała jeszcze poczekać na jakiś autobus, który zawiezie mnie do mojej ukochanej uczelni … Ostatecznie opuściłam podwoje mojego akademika … i właśnie wtedy się się i to bardzo … Gdzieś podział się tak dobrze znany mróz, zimno i ciemność. ;DDNiebo było jaśniutkie, świeciło słońce, śpiewały ptaszki ;DEhh … W takich okolicznościach to nawet fakt, że mam zajęcia na 8 rano wydaje się radosny ;DIdąc przez ulicę wdychałam ten dobrze znany zapach wiosny … Muzyka, którą wydawały z siebie latające stworzonka, tak pięknie docierała do moich uszu … wszystko wydawało się łatwiejsze, przyjemniejsze … wiosna to piękna pora roku … ta zieleń, optymizm, nadzieja … wszystko budzi się do życia. Zdjęcia: własne- Wiosna na Podlasiu ;) Kolno i okolice ;* <3Stojąc na przystanku docierały do mnie różne dźwięki … które niestety miały bardzo mało wspólnego z wiosną… dźwięk nadjeżdżających samochodów, gdzieś w oddali dało się słyszeć nadjeżdżający tramwaj … stukot butów … chyba jakaś pani na bardzo wysokich obcasach śpieszyła się do pracy … To dało mi kolejny powód do refleksji … Wiosna w Warszawie (nawet tu na naszym Bemowie) nie jest do końca tak bardzo wiosenna … nie jest tak spokojna, nie jest bowiem tą wiosną, którą znam z domu jest wypełniona spokojem, ciszą, którą zakłócić waży się swawolnie latający ptaszek … albo łagodny wiaterek … To wiosna pędzących ludzi, gnających gdzieś samochodów, społeczeństwa które tak często nie potrafi zrozumieć i zauważyć zmian, które się wokół nich dzieją … To mnie lekko przygnębiło … Zaraz jednak nadjechał mój autobus … wsiadłam i na moment przestałam myśleć o tym wszystkim. Po krótkiej chwili postanowiłam sobie, że nie ulegnę temu zgiełkowi pędzącego miasta … będę otwarta na naturę, bo wnosi ona ze sobą tyle radości … ;) I mimo że nie ma tu tej ciszy, która zawsze będzie związana z moją, tak dobrze mi znaną podlaską wiosną, to będę się cieszyć, bo wiosna to pomyślałam, że to dobry czas na „obudzenie” samych siebie z zimowego snu ;DTo była jedna z myśli, która przemknęła mi przez głowę, gdy napawałam się wiosenną radością. Co by tu zmienić na wiosnę. Pomysłów jest dużo … a więc jest w czym wybierać- pomyślałam od razu ;DMoże by tak spróbować jakiś aerobik, jogging? A może coś mniej męczącego? Może wiosenne zakupki, czyli coś co zawsze poprawia humor każdej kobiecie ;P Może nowa fryzura? … Ehhhh wiosnooo!!!!!! Tyle radości, tyle nowych pomysłów! Żeby tego było mało dzisiejsze poranne zajęcia okazały się być bardziej ciekawe niż ostatnio. ;D co się do tego przyczyniło? Czyżby pani profesor wygłosiła ciekawszy wykład? Może i tak … ja jednak odpowiedzi upatruję się w czymś innym. Po prostu wiosna zadziałała swoją ogromną mocą, wyzwoliła we mnie „enzymy radości” i to spowodowało, że wszystko wydawało się łatwiejsze i przyjemniejsze ;DNo ale to nie koniec tego pięknego dnia … potem okazało się, że odwołano mi zajęcia ;D Wykorzystałam ten czas na … na spacer … Żeby jeszcze bardziej nasycić się urokami tej jakże pięknej pory roku ;DTeraz, kiedy widzę że jest jasno i kiedy słyszę śpiew ptaków … myślę sobie, że nie ma co tracić tak pięknego dnia na spanie ;DAutor: Małgorzata Górecka ;))
Udostępnij swój minutnik znajomym. Czasomierz internetowego. Online minutnik. Ustaw godzinę, minutę i sekundę dla minutnika internetowego odliczającego czas, a następnie uruchom go. Można też ustawić datę i godzinę, aby odliczać dni, godziny, minuty i sekundy do (lub od) zdarzenia.Nie będzie już kolorowych chust. Nikt nie zaśpiewa przed bramą koszar "Godzina 5 minut 30, kiedy pobudka zagrała...". Wczoraj żołnierze wcieleni do wojska w ramach ostatniego przymusowego poboru wyszli do cywila. Poborowi wychodzą do cywila To koniec ważnej epoki w polskiej Wątroba z Pełkiń k. Jarosławia jesienią ub. roku dostał bilet do wojska. Musiał stawić się w 14. Batalionie Zmechanizowanych 21. Brygady Strzelców Podhalańskich w Przemyślu. Po 7 miesiącach zdejmuje mundur i zakłada "cywilki".- Zrobiłem, co do mnie należało - mówi szeregowy. - Nie było ciężko, nie mogę muzyk z zamiłowania, każdą wolną chwilę spędzał z gitarą. Także wczoraj, gdy koledzy zajęci byli porządkowaniem swojej sali, on przygrywał im i chcą jeszcze zostaćW tych dniach w Polsce koszary opuszcza ok. 5 tysięcy żołnierzy z poboru listopadowego i grudniowego. Wychodzą 2 miesiące przed terminem, bo tak w maju zdecydował minister obrony narodowej. Niektórzy jednak zostają, bo chcą odsłużyć pełne 240 dni w mundurze. To da im prawo do uzyskania zasiłku dla W lipcu do cywila wyjdzie od nas ok. 280 żołnierzy - mówi kpt. Konrad Radzik, oficer prasowy 21. BSP w Rzeszowie. - Wielu z nich chciałoby zostać w armii jako żołnierze nadterminowi lub zawodowymi, ale obecnie mamy blokadę przed jednostkąDo 1988 roku obowiązkowa służba wojskowa trwała 24 miesiące, a w marynarce wojennej - rok dłużej. Potem systematycznie ją skracano aż do 9 Polskie liczy obecnie 84 tys. żołnierzy zawodowych, 10 tys. żołnierzy nadterminowych. Wolnych pozostaje ok. 3 tys. etatów. Chęć obsadzenia ich wyraziło ok. 20 tys. kandydatów, co daje 6 chętnych na 1 miejsce. Starszy szeregowy zawodowy "na rękę" może zarobić 2200 po pożegnaniu ze sztandarem i dowódcami, żołnierze zjedli ostatni obiad w macierzystych jednostkach. W Przemyślu serwowano im zupę wiejską, ziemniaki z kotletem schabowym, kapustą i mizerią, a na deser kisiel. Później już za bramą koszar wszyscy robili pompki - jedną za każdy miesiąc Na naszych oczach zmienia się historia - wzruszał się starszy przemyślanin obserwujący rezerwistów. - Już nigdy nie usłyszymy na ulicach "Rezerwy", czyli słynnego hymnu rezerwistów: "Godzina 5 minut 30, kiedy pobudka zagrała ...". Jak wspominacie wojsko?Czekamy na Wasze wspomnienia, przysyłajcie maile i listy, możecie też dołącząć zdjęcia. Najciekawsze opublikujemy w Nowinach na portalu [email protected]35-016 Rzeszów, ul. Kraszewskiego 2 z dopiskiem "Wspomnienia wojska"Kiedy po trzecim rozbiorze Polski, nasza ojczyzna zniknęła z mapy Europy, nikt nie spodziewał się, że czas niewoli potrwa ponad wiek. Bez własnego kraju, bez możliwości porozumiewania się w swoim ojczystym języku, ograniczeni co do możliwości wyznawania wiary i czczenia tradycji oraz historii, Polacy zmagali się z dyktaturą zaborców.