Pomys艂y na drugie czytanie na 艣lub. B贸g nas umi艂owa艂, Czytanie z Pierwszego listu 艣wi臋tego Jana Aposto艂a 1 J 4, 7-12. Umi艂owani, mi艂ujmy si臋 wzajemnie, poniewa偶 mi艂o艣膰 jest z Boga, -. a ka偶dy, kto mi艂uje, narodzi艂 si臋 z Boga i zna Boga. Kto nie mi艂uje, nie zna Boga, bo B贸g jest mi艂o艣ci膮.
鈥濵i艂o艣膰 cierpliwa jest, 艂askawa jest. Mi艂o艣膰 nie zazdro艣ci, nie szuka poklasku, nie unosi si臋 pych膮; nie dopuszcza si臋 bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi si臋 gniewem, nie pami臋ta z艂ego; nie cieszy si臋 z niesprawiedliwo艣ci, lecz wsp贸艂weseli si臋 z prawd膮. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pok艂ada nadziej臋, wszystko przetrzyma.1. Warto dla jednej mi艂o艣ci 偶y膰, Cho膰 szuka膰 trzeba stale. Mo偶e dla kogo艣 szcz臋艣ciem by膰. Dobro nie艣膰 w 偶ycie dalej. Ref.: Mi艂o艣膰 jedyna jest, mi艂o艣膰 nie zna ko艅ca, Mi艂o艣膰 cierpliwa jest zawsze ufaj膮ca. Wszystko potrafi znie艣膰, wszystko odda膰 umie, 呕yciu nadaje tre艣膰, ka偶dego zrozumie.
"Mi艂o艣膰 cierpliwa jest". 1 Kor 13, 4. W liturgii s艂owa czytamy dzi艣 znany i pi臋kny Hymn o Mi艂o艣ci. 艢w. Pawe艂 poucza, 偶e prawdziw膮 mi艂o艣膰 mo偶na pozna膰 po tym, 偶e nie szuka poklasku, nie unosi si臋 pych膮 oraz nie pami臋ta z艂ego. Jednak w pierwszej kolejno艣ci Aposto艂 Narod贸w zaznacza, 偶e mi艂o艣膰 jest cierpliwa.